Satyrium ilicis – Ogończyk ostrokrzewowiec

Lycaenidae – Modraszkowate
Poprzednio w rodzaju Fixsenia. Wierzch skrzydeł brunatny, ciemniejszy u samca, z rozmytą pomarańczową plamą na przednim skrzydle u samicy. Na spodniej stronie skrzydeł przerywane przepaski z białych plamek ułożonych w sposób charakterystyczny dla gatunku. Spód tylnych skrzydeł z rzędem czarnopomarańczowych plamek. Ogonek krótki.

S.ilicis

Podlasie 04.07.2009 Fot. Marx 44

Warszawa 04.07.2020 Fot. Paweł Głowacki

Warszawa 04.07.2020 Fot. Paweł Głowacki

Las górażdżański 23.06.2012 Fot. Monika Pastrykiewicz

Las górażdżański 23.06.2012 Fot. Monika Pastrykiewicz

  1. Status. Stwierdzany w całej Polsce poza górami (z wyjątkiem Bieszczadów) najczęściej pojedynczo, ale lokalnie nieco liczniejszy Arek Gawroński
  2. Siedlisko. Lasy z udziałem dębu, polany, zarośla
  3. Wymiary. Rs 28-34 mm
  4. Okres lotu. Koniec maja – początek sierpnia. Gąsienica od maja do lipca. Zimuje jajo
  5. Lokalizacja. Grecja, Polska – opolskie, podlaskie, mazowieckie
  6. Pokarm. Nektar. Gąsienice żywią się liśćmi i pąkami dębów, wyjątkowo żerują na wiązach; często w towarzystwie mrówek, z których ochrony korzystają w zamian za słodką wydzielinę
  7. Podobne. Inne ogończyki, zwłaszcza nie występujący w Polsce Satyrium esculi oraz Fixsenia acaciae
  8. Uwagi. Autorzy obserwacji – Heiner Ziegler Paweł Głowacki Marx 44 Monika Pastrykiewicz
  9. F.ilicis w bazie BioMap
  10. F.ilicis na Lepiforum

Warszawa 04.07.2020 Fot. Paweł Głowacki

Grecja 02.04.2010 Fot. Heiner Ziegler

Grecja 02.04.2010 Fot. Heiner Ziegler


Łódź 10.02.2016

avidal

Leave a Reply